Week 3:
De WEC verwelkomt haar Raad van Advies
De initiatiefnemers van de Wassenaarse Energie Coöperatie (WEC) zijn hard aan het werk om de grote daken van Wassenaar te voorzien van zonnepanelen om lokale groene stroom op te wekken. De coöperatie bestaat uit Wassenaarders. Naast de initiatiefnemers van de WEC hebben zich inmiddels al ruim 20 geïnteresseerden gemeld om samen te kunnen investeren in verduurzaming van hun eigen dorp. Er lopen reeds gesprekken met meerdere dak eigenaren voor de opzet van de eerste projecten.
Ook beschikt de WEC sinds kort over een deskundige Raad van Advies. De Wassenaarders Sven Kramer en Marcel Beukeboom zullen het bestuur en de leden van de WEC van advies voorzien. De WEC is nog op zoek naar een derde lid van de Raad van Advies. Geïnteresseerden kunnen zich via het contactformulier melden.
Sven Kramer, directeur Duurzaamheid bij van Oord: ‘Energie is nu nog een product dat je afneemt van de grote energiebedrijven. Wat zou het mooi zijn als we als inwoners van Wassenaar onze eigen groene energie produceren! Zo zijn we minder afhankelijk van anderen en blijven de opbrengsten in Wassenaar.’
Marcel Beukeboom, Nederlands Klimaatgezant: ‘De transitie naar een duurzame samenleving is in volle gang. Als inwoner van Wassenaar kun je hier een actieve bijdrage aan leveren èn ervan mee genieten. De coöperatieve vorm betekent bovendien dat je zelf meebeslist.’
Elke inwoner van Wassenaar kan zich opgeven als geïnteresseerd lid van de WEC om deel te nemen aan (toekomstige) projecten. We houden alle leden op de hoogte van ontwikkelingen en geven leden prioriteit bij investeringsmogelijkheden. Aanmelden kan via het contactformulier.
Hoi Sven Kramer,
Tijdens de reünie Sint Jozefschool zag ik je. Vroeger kwam ik als onderzoeker ook in aanraking met ‘duurzaamheid’ in de vorm van ‘groene nationale rekeningen'(jaren 90 twee eeuwen geleden berekenden we het nationaal inkomen van NL. Ik deed de industrie in 1800-1850 (proefschrift) met aansluiting op de CBS cijfers. Daarbij kwam ik in aanraking met groen dat staat voor de maatschappelijke kosten van gemaakte groei (bijv. om vervuilde grond te reinigen…) Helaas speelde dat toen geen rol en is het niet mogelijk data voor verontreiniging (19e eeuw) te vinden… Een toenmalige collega (Arthur van Riel werkt nu als hoogleraar bij universiteit Rotterdam… schreef o.a. over de welvaartsstaat als verwachtingspatroon. Over houdbaarheid en historische politieke economie…(hij werkt ook bij de WRR). Wat nu speelt is volgens mij ook psychologisch te verklaren: behoefte aan zekerheid voor korte termijn en op achtergrond ook de wens naar duurzaamheid en grip houden op klimaat verandering.
groetjes,
Michael Jansen (o.a. de industriële ontwikkeling in de 19e eeuw)